Media

'Helft Vlaamse mediakritiek ging over De Morgen'

‘Dit is een oneigenlijk interview’, waarschuwt Walter Pauli, redacteur bij De Morgen. ‘Kijk, ikzelf ben nooit in de média gegaan. Ik wilde journalist worden. De discussie over de media is er voor mij pas later bij gekomen. Journalistiek is mijn eerste professie.’ Pauli kan vergelijken tussen zijn eerste jaren in het vak, begin jaren 1990, en de situatie anno nu. Hij is ook een overlever van dat oermoment van de mediakritiek in Vlaanderen: de ontslagronde bij De Morgen in 2009. Vanuit die positie werpt hij een eigenzinnige blik op de Vlaamse mediakritiek. ‘Soms denk je toch: hola jongens, effe kalm aan, hé!’

 

Stemmen in je oor: podcasts in Vlaanderen

Sinds we Serial hebben ontdekt, weet heel audiofiel Vlaanderen wat het woord podcast betekent. Of toch min of meer. Maar wat maakt podcast anders dan de goede, oude radio? En waarom rommelt het vooralsnog niet in ons taalgebied?

Kunst op de VRT 1: was het vroeger beter?

Met de vernieuwing van Canvas op 24 augustus begint alweer een nieuw hoofdstuk in het huwelijk tussen de openbare omroep en zijn culturele opdracht. Die relatie verliep niet altijd zonder kleerscheuren, maar intussen houdt ze toch maar mooi zestig jaar stand. Levert dat decennialange besnuffelen van verschillende formats eindelijk de juiste formule op voor een geslaagde kunstberichtgeving op de VRT? Of hebben de sceptici gelijk en toont die geschiedenis van aantrekken en afstoten dat beide media onverenigbaar blijven? Een terugblik loont.

 

Kunst op de VRT 2: de Passie van de Meester

Terwijl het vernieuwde Canvas cultuur terug moet doen pronken op de openbare omroep, zijn de wonden in het steekspel tussen VRT, geschreven pers en cultuursector nog niet helemaal gelikt. Overschrijden de dominante argumenten in het aloude debat niet stilaan hun houdbaarheids-datum? Zeker zo relevant als ‘wat de VRT allemaal niet meer doet’, is het kunstenaarsbeeld dat op de buis wordt uitgedragen in wat de VRT wél nog doet. Hier de analyse van een politicus, een kunstenaar, een cultuursocioloog, een ex-medewerker, een communicatiewetenschapper en twee netmanagers. 

 

Kunst op de VRT 3: de stille dood van Cobra

Toen mediaminister Sven Gatz voor 2015 een besparing van 17,8 miljoen aankondigde voor de openbare omroep, besliste de VRT dat onder meer cultuurwebsite Cobra.be kind van rekening zou worden. De te verwachten vernietigende storm reacties uit culturele hoek bleef echter uit. Waar liep het mis? En hoe wil opvolger Canvas.be vanaf 24 augustus de harten veroveren?

Een publieke omroep die verder kijkt dan zichzelf

Waar moet het heen met de VRT, nu zijn beheersovereenkomst herbekeken wordt? Het antwoord ligt in de betekenis van het woord ‘publiek’ in ‘de publieke omroep’. De VRT moet wat minder bedrijf spelen, en zich meer dienstbaar maken als een verbindende en gemeenschappelijke plek, waar belangrijke vraagstukken ter sprake komen, ook inzake cultuur. (Inleiding bij het 4x4-debat ‘De toekomst van de openbare omroep’ van Campo en rekto:verso, op 28 april.)

 

De vele voordelen van meer Vlaamse content op de VRT

Waarom het Vlaamse regeerakkoord vereisten plant ‘voor een gewaarborgd aanbod van Vlaamse en Nederlandstalige producties en muziek op de openbare omroep’? Sceptici doen zulke quota wel eens af als navelstaarderij. Maar naast een ideologische keuze zijn ze ook een economische noodzaak, komen ze tegemoet aan de wens van de consument, én zijn ze gemeenschapsvormend zonder het superdiverse karakter van onze samenleving te miskennen.

 

FM Brussel en de dood van de kleine zenders

Op 20 mei 2015 kondigde media- en cultuurminister Sven Gatz aan dat de aloude FM-radio tegen 2025 uit de ether zal verdwijnen. Drie weken later lijkt de eerste boom – eentje met diepe wortels – alvast gekapt. Bedreigt de bijl die voor FM Brussel is gebruikt, het hele Vlaamse radiolandschap? 

 

Tijd voor een innovatief én fair mediabeleid in plaats van dure blanco cheques

De digitale en onafhankelijke media in dit land bloeien. Maar het mediabeleid loopt hopeloos achterop. Meer zelfs, de overheid pompt nog steeds honderden miljoenen euro’s per jaar in een paar ‘oude’ mediagiganten, zonder voorwaarden. Dat is niet alleen oneerlijke concurrentie, maar vooral een heel slechte methode om een sterke, toekomstgerichte en kwalitatieve vierde macht te ontwikkelen.

 

Steun journalistiek in plaats van mediagroepen

Apache.be, DeWereldMorgen.be, MO*, rekto:verso en StampMedia pleiten samen voor een drastische herziening van de bestaande perssteun. De focus dient verschoven te worden van het financieel ondersteunen van mediabedrijven naar het structureel ondersteunen van journalistiek.

 

Politieke partijen willen perssteun herzien

Er moeten voorwaarden gekoppeld worden aan de jaarlijkse miljoenensteun die vandaag naar grote mediabedrijven gaat, vooral via postsubsidies en een nultarief voor btw. Dat stellen politici van N-VA, Open vld, sp.a en Groen in reactie op de open brief van Apache.be, MO*, rekto:verso, DeWereldMorgen.be en StampMedia. (14 november, Apache)

 

Debat in Gent: Wat is kritische journalistiek?

Gisteren vond in de theaterzaal van de Gentse Campo het mediadebat plaats van Apache.be, MO*, StampMedia, rekto:verso en DeWereldMorgen.be. Aan Tom Naegels (Ombudsman De Standaard), Margo Smit (Vereniging van Onderzoeksjournalisten) en Ides Debruyne (Fonds Pascal Decroos) werd de vraag gesteld wat kritische journalistiek moet zijn. Wat volgde was een geanimeerd debat met gelijk speelveld.

Hoe zou het nog met de media zijn?

2009 en 2010 waren de jaren waarin het debat over de media, als vierde macht, eindelijk ook publiek losbrak. Vandaag lijkt de urgentie van die mediakritiek alweer opgedroogd. Wat leverde dat debat eigenlijk op? Hoe staan de media er nu voor? Frank Thevissen, Geert Buelens, Katleen De Ridder en Walter Pauli blikken terug en kijken vooruit.

2009 en 2010 waren de jaren waarin het debat over de media, als vierde macht, eindelijk ook publiek losbrak. Vandaag lijkt de urgentie van die mediakritiek alweer opgedroogd. Wat leverde dat debat eigenlijk op? Hoe staan de media er nu voor? Frank Thevissen, Geert Buelens, Katleen De Ridder en Walter Pauli blikken terug en kijken vooruit.

 

'Mediakritiek die ertoe doet, verschijnt niet in de Vlaamse media'

Met Media en journalistiek in Vlaanderen kritisch doorgelicht (2009) en De vierde onmacht (2010) leverde communicatiewetenschapper Frank Thevissen twee bundels mediakritische essays af. Daarin zit Thevissen zelden om een straffe uitspraak verlegen. In De vierde onmacht roept Thevissen 2010 uit tot het jaar van de media culpa. Om vast te stellen dat er weinig is veranderd.

 

'Ik ga niet sterven voor de mediakritiek'

'Openingen maken voor allochtone mediagebruikers'

Niet van gisteren: enkele stemmen over 'De Morgen'

Schipperend tussen spielerei en experiment

Weg met het allochtonentheater