We bleven de fantasie koesteren dat er naast de officiële media- en subsidiecultuur toch nog broeierige bronnen moeten zijn, waar frisse ongedwongenheid of weirde margekunst ontsnapt aan de dictatuur van clicks en likes en duimpjes van commissies. Dat er ook in onze eigen steden onbekende oases moeten resten van oorspronkelijke creativiteit, klein maar fijn, bevrijd van de overtuiging dat je maar bestaat als je wordt gezien. Lees er alles over in dit undergroundnummer.
Zoek
